இறகாய் வாழ்ந்திடு
கழன்றதும் பறந்திட
வானம் கேட்டுப் பொழியவில்லை
பூமி கேட்டதில் நனையவில்லை
சிலிர்த்ததில் திளைக்கிறதே
குளிர்ந்து தளிர்க்கிறதே
பகலவன் பரவலில் பரவசம்
பாதி நாளின் உயிர்த் துடிப்பு
தண்மதி கிறங்கி உலா வரும்
மீதி காதலர் கனவுகளில்
இணையாய்க் குலவும் பட்சிகள்
கெஞ்ச வைக்கும் தம்மியல்பை
கொஞ்சிப் பறந் தோடுகையில்
சுதந்திரம் தனைச் சொல்லிப் போகும்
மலர் விரிதலில் மென்மை மெலிதாகும்
இலவசக் காற்றில் சுகந்தம் நாசி தொடும்
வண்ணக் குவியல் கண்களை விரிக்கும்
இயற்கை விசித்திரம் மூச்சை முட்டும்
இனிதே வாழ்வென உணர்த்தும்
எம்மையும் தாங்கிச் சுழலும் பூமியில்
எனக்கென எதையும் இறுக்கி கொண்டு
உனக்கே சுமையாய் வாழ்வதேனோ
இறகாய் வாழ்ந்திடு
கழன்றதும் பறந்திடலாம்
வி. அல்விற்.
07.06.2013.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக