உயிர்க்காதல்

காதலாகிக் கசிந்துருகி
கனவிலே புரண்டு
நனவிலே இணைந்து
காலையிலே காதல்
தேநீருடன் கலந்து
மதியத்திலே காதல்
அலைபேசியில் குழைந்து
மாலையிலே காதல் 
சிறு ஊடலாகி முறுகி
கண்களில் மேகங்கள்
சூழ்ந்துவரக் காண்கையில்
தலைப்பையே மாற்றி
நகைக்க வைக்கும்
வித்தையைச் செய்கிறது
அதே காதல்
துன்பங்கள் இறுக்குகையில்
ஓடிவிடாது இன்னும் இறுக்கமாய்
அருகமர்ந்து இருக்கிறது
தளராது பாதையை மறிக்கும்
இடர்களை யெல்லாம்
தூக்கிப்போட்டு நடக்கிறது
ஒரு முறையல்ல இருமுறையல்ல
எத்தனை தடவை மன்னிக்கிறது
எத்தனை தடவை தட்டிக் கொடுக்கிறது
எத்தனை தடவை ஏற்றுக் கொள்ளுகிறது
நம் பலங்களையும் பலவீனங்களையும்
சமாந்தரப்படுத்தி விடுகிறது
நம் காதல்
இறுதிவரை கொண்டு சென்று
இருக்குமட்டும் பேசி நிற்கும்
நம் காதலை
இன்று மட்டும் சொல்லிப் போக
இது என்ன
தவணை முறைக் காதலா?

வி.அல்விற்.
14.02.2014.